Het lijkt net of ik in een midlifecrisis zit, ik voel mij steeds meer naar beneden zakken. Ik weet precies waar dit door komt, ik mis een lieve man aan mijn zijde.
De scheiding deed me veel verdriet, ik zag het dan ook niet aankomen dat een scheiding op handen was en mijn ex een ander had. Ik ben blij dat de kinderen de deur uit zijn en hoop dat ik zo tijd genoeg heb om een nieuwe man te leren kennen.
Ik heb echt een leuke baan en soms kan ik mij helemaal in mijn werk verliezen. Maar toch moet ik van mijzelf nu wat anders doen dan werken. Heb jij een goed idee?
Altijd hard gewerkt aan mijzelf. Altijd blijven leren, sporten en wat kreeg ik ervoor terug? Alsnog in de steek gelaten voor een jongere griet. Maar goed, niet getreurd er is vast een man die mij wel weet te waarderen. Ik ben trouwens nog zeer jong van geest.